Hoi Allemaal,
Wij zijn naar Angola verhuisd!
En onze blog verhuisd met ons mee: www.happyramble.com
Hier gaan we in het Engels verder om onze internationale vrienden ook op de hoogte te houden.
Happy reading :-)
Monday, September 28, 2015
Thursday, October 2, 2014
Waarom DIY in Noorwegen zo populair is...
Onze koelkast vertoonde kuren. Warm eten en slapeloze lawaaierige nachten waren het gevolg.
Het werd zo erg dat ik niet meer thuis kon werken. We gingen ook vaker bij de buren langs, dan hadden we 's avonds even pauze van het geluid. De koelkast ontdooien (lees: een halfuur föhnen) hielp iedere keer maar een paar weken.
Volgens de buren was de enige reparateur in Bergen te vinden, op zo'n 4 uur rijden, en het duurde weken voordat ze een afspraak hadden kunnen regelen. Stavanger voelt af en toe nog echt dorps... Maar ik wilde dat niet accepteren, en vond inderdaad een reparateur op nog geen 20min rijden! Blij en onder de indruk kreeg ik binnen een week een afspraak.
Ik gaf aan de hele dag thuis te blijven voor de afspraak; ze konden immers niet aangeven hoe laat ze er konden zijn. Ik belde voor de zekerheid nog even, want voor dat dorpse was ik wel wat bang: komen jullie vandaag nog? Ja zeker, ze komen, waarschijnlijk rond lunch tijd. In Noorwegen is dat zo rond 11:00-11:30, dus geweldig! Tegen 13u waren ze er nog niet, en belde ik weer. Uh,ja, ze zouden het toch niet redden vandaag. Griebels, blijf je daar de hele dag voor thuis...
Jasper had zijn agenda geleegd voor de volgende afspraak. We zouden de eerste aan de beurt zou zijn 's ochtends. Uiteindelijk kwamen ze weer niet opdagen.
Gefrustreerd maar beleefd belde ik om te vragen wat er mis was gegaan. Ze konden er niks over terugvinden in hun documentatie en van een sorry'tje of korting op de reparatie was er al helemaal geen sprake. Ze hadden duidelijk geen concurrentie. Gewoon de naive vraag: wanneer kunnen we weer een afspraak inplannen? Ze moesten ook duidelijk van de bestelde onderdelen af. Lekker Noors.
Geen zin meer in hele dagen wachten, en na wat geGoogle bestelde Jasper de koelkast onderdelen vanuit Engeland. De koelkast is inmiddels gerepareerd en het is weer rustig in huis! Geen 600 euro zijn we ervoor kwijt, zoals de buren dat waren, maar 100 euro. Lekker zuinig, lekker Nederlands.
Eerst nog even föhnen!
Handig zo'n man in huis :-)
Het werd zo erg dat ik niet meer thuis kon werken. We gingen ook vaker bij de buren langs, dan hadden we 's avonds even pauze van het geluid. De koelkast ontdooien (lees: een halfuur föhnen) hielp iedere keer maar een paar weken.
Volgens de buren was de enige reparateur in Bergen te vinden, op zo'n 4 uur rijden, en het duurde weken voordat ze een afspraak hadden kunnen regelen. Stavanger voelt af en toe nog echt dorps... Maar ik wilde dat niet accepteren, en vond inderdaad een reparateur op nog geen 20min rijden! Blij en onder de indruk kreeg ik binnen een week een afspraak.
Ik gaf aan de hele dag thuis te blijven voor de afspraak; ze konden immers niet aangeven hoe laat ze er konden zijn. Ik belde voor de zekerheid nog even, want voor dat dorpse was ik wel wat bang: komen jullie vandaag nog? Ja zeker, ze komen, waarschijnlijk rond lunch tijd. In Noorwegen is dat zo rond 11:00-11:30, dus geweldig! Tegen 13u waren ze er nog niet, en belde ik weer. Uh,ja, ze zouden het toch niet redden vandaag. Griebels, blijf je daar de hele dag voor thuis...
Jasper had zijn agenda geleegd voor de volgende afspraak. We zouden de eerste aan de beurt zou zijn 's ochtends. Uiteindelijk kwamen ze weer niet opdagen.
Gefrustreerd maar beleefd belde ik om te vragen wat er mis was gegaan. Ze konden er niks over terugvinden in hun documentatie en van een sorry'tje of korting op de reparatie was er al helemaal geen sprake. Ze hadden duidelijk geen concurrentie. Gewoon de naive vraag: wanneer kunnen we weer een afspraak inplannen? Ze moesten ook duidelijk van de bestelde onderdelen af. Lekker Noors.
Geen zin meer in hele dagen wachten, en na wat geGoogle bestelde Jasper de koelkast onderdelen vanuit Engeland. De koelkast is inmiddels gerepareerd en het is weer rustig in huis! Geen 600 euro zijn we ervoor kwijt, zoals de buren dat waren, maar 100 euro. Lekker zuinig, lekker Nederlands.
Sunday, September 14, 2014
Surfen
Het weer in Stavanger is sinds het fenomeen 'global warming' uitzonderlijk goed te noemen. Al sinds het begin van het jaar (2014) doen we het zonder onze dagelijkse bui en moeten we noodgedwongen de planten water geven. Een activiteit waar we prima aan kunnen wennen.
Wegens het aanhoudend mooie weer (het is nu zo'n 20 graden en zonnig) en het relatief warme zeewater bedachten we dat het voor de verandering eens leuk zou zijn om te gaan surfen. Stavanger is in Noorwegen DE plek om te surfen.
Kortom, een online cursus geboekt waarin beloofd wordt dat we 2 uur les krijgen gevolgd door een vrijwillige hoeveelheid aanklooien voor de rest van de dag. Zo'n cursus gaat dan redelijk op z'n Noors, waarbij je op een afgesproken plek moet zijn op een bepaalde tijd. Niks geks aan natuurlijk. Totdat je op de afgesproken plek aankomt en ontvangen wordt door iemand van de organisatie die vriendelijk vraagt of het goed is om nog een extra 20 minuten te wachten, omdat de meeste mensen nou eenmaal wat later komen. Prima, niks mis mee, het is tenslotte lekker weer.
Vervolgens wordt naar een kwartier besloten dat we wel lang genoeg gewacht hebben, er is immers inmiddels 1 extra auto gearriveerd. Na een kort telefoontje blijkt dat we van strand gaan veranderen. De nieuwe locatie heet: Bore strand. We worden gevraagd achter de cursusleider aan te rijden, zodat we niet verdwalen. Ongeveer halverwege blijkt dat de cursusleider z'n drinkfles heeft laten liggen op de ontmoetingsplek en of we niet gewoon zelf naar het strand kunnen rijden. Prima, bordjes genoeg, moeten we kunnen vinden.
Bij de plek aangekomen staat er een grote vrachtwagen vol met wetsuits en surfplanken. Gek genoeg, staan er ook zo'n 25 mensen in de rij... Waaronder de rest van de cursisten die blijkbaar wel wisten dat ze direct naar Bore strand moesten komen, maar waar wij tevergeefs op hebben staan wachten op de afgesproken plek. Een ander Noors fenomeen is dat je vrolijk met je creditcard kunt betalen in een geparkeerde vrachtwagen, op een plek waar een mobiele telefoon geen bereik heeft en voor de rest niks te bekennen is. Briljant!
Na een paar minuten van elkaar aankijken besluiten we ook maar in de rij te gaan staan waar de wetsuits worden uitgedeeld. We hebben mazzel, de muts en handschoenen zijn vandaag niet nodig! De surfles gaat vervolgens ook redelijk op z'n Noors, waarbij het verwachtingspatroon van surfen niet veel onder doet voor het skieen. Doe mij maar na, dan komt het wel goed... het body-boarden op een surfplank blijkt redelijk eenvoudig en we hebben er al snel lol in. De golven zijn nog geen meter hoog en als wandelaar op het strand had ik geen seconde aan surfen gedacht. Zo'n klein golfje blijkt toch behoorlijk wat verwarring te kunnen veroorzaken zodra je je hoofd te diep in het water steekt.
We boeken progressie volgens de instructeur, iedereen kan nog lachen en is klaar voor de 'op-sta' fase. Ook dit wordt in groot detail uitgelegd: "je ligt op je bord, je duwt je armen uit en je springt met twee benen op de plank". Onder het motto, "doe mij maar na, dan komt het goed" gaan we te water.
De rest van de dag staat in het teken van zwemmen met een plank, met de golven mee (leuk!) of tegen de golven in. De belangrijkste les die we leren is dat je niet de 1e goede golf moet nemen, maar de volgende. Al met al, een hele leuke dag gehad met 2 twijfelachtige pogingen tot surfen. Een goede score heb we ons laten vertellen! Dat moeten we dan maar geloven.
Wegens het aanhoudend mooie weer (het is nu zo'n 20 graden en zonnig) en het relatief warme zeewater bedachten we dat het voor de verandering eens leuk zou zijn om te gaan surfen. Stavanger is in Noorwegen DE plek om te surfen.
Kortom, een online cursus geboekt waarin beloofd wordt dat we 2 uur les krijgen gevolgd door een vrijwillige hoeveelheid aanklooien voor de rest van de dag. Zo'n cursus gaat dan redelijk op z'n Noors, waarbij je op een afgesproken plek moet zijn op een bepaalde tijd. Niks geks aan natuurlijk. Totdat je op de afgesproken plek aankomt en ontvangen wordt door iemand van de organisatie die vriendelijk vraagt of het goed is om nog een extra 20 minuten te wachten, omdat de meeste mensen nou eenmaal wat later komen. Prima, niks mis mee, het is tenslotte lekker weer.
Vervolgens wordt naar een kwartier besloten dat we wel lang genoeg gewacht hebben, er is immers inmiddels 1 extra auto gearriveerd. Na een kort telefoontje blijkt dat we van strand gaan veranderen. De nieuwe locatie heet: Bore strand. We worden gevraagd achter de cursusleider aan te rijden, zodat we niet verdwalen. Ongeveer halverwege blijkt dat de cursusleider z'n drinkfles heeft laten liggen op de ontmoetingsplek en of we niet gewoon zelf naar het strand kunnen rijden. Prima, bordjes genoeg, moeten we kunnen vinden.
Bij de plek aangekomen staat er een grote vrachtwagen vol met wetsuits en surfplanken. Gek genoeg, staan er ook zo'n 25 mensen in de rij... Waaronder de rest van de cursisten die blijkbaar wel wisten dat ze direct naar Bore strand moesten komen, maar waar wij tevergeefs op hebben staan wachten op de afgesproken plek. Een ander Noors fenomeen is dat je vrolijk met je creditcard kunt betalen in een geparkeerde vrachtwagen, op een plek waar een mobiele telefoon geen bereik heeft en voor de rest niks te bekennen is. Briljant!
Na een paar minuten van elkaar aankijken besluiten we ook maar in de rij te gaan staan waar de wetsuits worden uitgedeeld. We hebben mazzel, de muts en handschoenen zijn vandaag niet nodig! De surfles gaat vervolgens ook redelijk op z'n Noors, waarbij het verwachtingspatroon van surfen niet veel onder doet voor het skieen. Doe mij maar na, dan komt het wel goed... het body-boarden op een surfplank blijkt redelijk eenvoudig en we hebben er al snel lol in. De golven zijn nog geen meter hoog en als wandelaar op het strand had ik geen seconde aan surfen gedacht. Zo'n klein golfje blijkt toch behoorlijk wat verwarring te kunnen veroorzaken zodra je je hoofd te diep in het water steekt.
We boeken progressie volgens de instructeur, iedereen kan nog lachen en is klaar voor de 'op-sta' fase. Ook dit wordt in groot detail uitgelegd: "je ligt op je bord, je duwt je armen uit en je springt met twee benen op de plank". Onder het motto, "doe mij maar na, dan komt het goed" gaan we te water.
De rest van de dag staat in het teken van zwemmen met een plank, met de golven mee (leuk!) of tegen de golven in. De belangrijkste les die we leren is dat je niet de 1e goede golf moet nemen, maar de volgende. Al met al, een hele leuke dag gehad met 2 twijfelachtige pogingen tot surfen. Een goede score heb we ons laten vertellen! Dat moeten we dan maar geloven.
 |
| De eerste stapjes |
 |
| Het zwemmen gaat me goed af |
 |
| En dan weer helemaal terug... |
 |
| Synchroon surfen |
 |
| Dat zwemmen zit er goed in |
 |
| Het surfen duurt kort, hoe komt dat toch? |
 |
| De golven gaan maar door....moeten we echt stoppen? |
Wednesday, September 19, 2012
Mexico
Ja, ik heb skiën een serieuze kans gegeven. Maar ik was toch maar al te blij toen ik het winterseizoen in maart kort kon schaven. Met een snoepreisje naar Cancun, Mexico!
Eerst een weekje conferentie en toen een twee weekse vakantie met Jasper. Nog nooit zijn we zo positief verrast geweest door een land. Alles was westers en goed georganiseerd, veilig, en de bevolking was vriendelijk.
Wat hebben we veel gezien en gedaan! Gezwommen met zeeschildpadden en in onderwater grotten. De bekende Maya ruïnes bezocht, waar we een Mexicaanse gids hadden die in Noorwegen had gewoond en Noors aan het leren was (small world, huh?). We hebben heerlijk gegeten, en zijn (Jasper) flink ziek geworden van het eten. En nog nooit eerder gedaan: een paar (halve) dagen heerlijk op het strand geluierd!
Weer terug naar de realiteit in Stavanger: het hagelt zo hard op het dak dat ik mezelf niet kan horen denken. Dus ik laat jullie liever met een foto impressie achter.
Monday, January 9, 2012
Gelukkig nieuw jaar!
Het nieuwe jaar is weer begonnen, en de nieuwe goede voornemens kunnen gerealiseerd worden. Dit jaar kies ik er alleen voor om oude goede voornemens uit de kast te trekken die enigszins zijn weggeglipt. Want een collega van zei: "als je zegt dat je iets al kan of doet, werkt het erg motiverend om het echt te doen ook!". Volgens mij is dat oude wijsheid van Covey, van The Secret, en waarschijnlijk van Oprah...
Ok,ok, dan toch maar een goed voornemen. Nouja, eerder een kans geven, openstaan voor... skien. Dan zet ik even alle gedachten aan de kant van mensen die ik ken die een been of pols hebben gebroken, of een schouder uit de kom hebben gehad, in het ziekenhuis hebben gelegen...
*Poef weg*
"Skien is leuk!" Gelukkig nieuw jaar iedereen!!
Ok,ok, dan toch maar een goed voornemen. Nouja, eerder een kans geven, openstaan voor... skien. Dan zet ik even alle gedachten aan de kant van mensen die ik ken die een been of pols hebben gebroken, of een schouder uit de kom hebben gehad, in het ziekenhuis hebben gelegen...
*Poef weg*
"Skien is leuk!" Gelukkig nieuw jaar iedereen!!
Subscribe to:
Posts (Atom)